در مقابل تحرک و جنب و جوش کودکان مقاومت نکنید!

کودکی که آرام نمی نشیند مرتبا از مبل بالا می رود یا یخچال را باز میکند، در پارک راه می رود ، آرام نمیگیرد و به اصطلاح والدین را ذله میکند نیاز به مواظب بیشتری دارد تا صدمه ای نبیند.
چنین کودکانی یا از چیزی رنج میبرند که والدین باید آن را دریابند و با راهنمایی پزشک یا مشاور آن را شناسایی کنند و یا اگرعامل خاصی نباشد کودک بیش از ظرفیت سنی دارای هوش و استعداد ذخیره شده می باشد که بدین وسیله تخلیه سازی نیرو را انجام میدهد.
بعضی از والدین دچار افسردگی پنهان هستند که این امر عامل بسیار مهمی در زندگی کودکان می باشد و کودکان را نگران میسازد. در کودکان دو تا شش ساله افسردگی مادر برای کودک به منزله ی بلای آسمانی چون زلزله ی تاریخی شهر بم محسوب میشود.زیرا کودک از ناراحتی مادر مغموم و افسرده میشود و در نتیجه به دو طریق عکس العمل نشان میدهد :
1-    گوشه گیری
2-    جنب و جوش و تحرک
کودک از این طریق مادر را از ناراحتی رهایی می دهد و دنیایی زیبا میسازد. خانم “پوند” و همکارانش در یک بررسی میگویند : “میزان مشکلات رفتاری کودکان با شدت افسردگی مادران و کیفیت بد ازدواج والدین رابطه ی اساسی دارد.”
کودکان دو تا شش ساله بیشتر به بازی علاقه مند هستند.بعضی از آنان بازی را با سروصدا دوست دارند.والدین باید با توجه به سن و پذیرش ذهن و جنسیت کودک اسباب بازی پسرانه یا اسباب بازی دخترانه برایش تهیه کنند چرا که اسباب بازی برای کودکان به منزله ی قصر آمال و آرزوهای آنان می باشد.

مطلب مرتبط: بازی، ارزشمندترین فعالیت کودکان

پس والدین می بایست با توجه به علاقه و جنسیت کودک اسباب بازی برای او تهیه کنند و سعی نمایند که اسباب بازی بسیار گران قیمت و یا حالت دکور و چشم و هم چشمی نداشته باشد به طور مثال بازی با ماشین یا وسایل چرخدار و جلو و عقب بردن آن حالت نماد را دارد.
برای پسران بازی با مکعب های چوبی ، دستکاری اشیاء، معلق زدن، هل دادن، دویدن، پریدن، چرخ سواری و بالارفتن درک آنها را افزایش میدهد و عروسک و لباسهایش برای دختران نشانگر تمایل آنها بر چرخه ی زندگی است و خانه سازی ، رقصیدن ، تقاضای کمک ، پوشیدن لباس بزرگسالان و دنبال بزرگسالان بودن در کودکان دختر نشانگر هماهنگی چشم و دست آنهاست و کاغذ مداد رنگیها برای دختران و پسران بازی لذتبخش هر دو گروه است.
اگر کودک اسباب بازی های خود را شکست والدین نباید با پرخاش او را متوجه آن سازند.در این حالت او از بازی کردن به دلیل ترس از عواقب آن خودداری میکند و یا لذت نمیبرد.
بعضی از بیماری های پنهان کودک را آزار میدهد و او را پرخاشگر می سازد.والدین باید کودک را از دو سالگی از نظر گوش ، که عامل شنیدن مطالب از سوی دیگران و به حافظه سپردن میباشد و چشم که عامل دیدن و توجه کردن است توسط پزشک متخصص معالجه کرده یا به سالم بودن این دو عضو اطمینان حاصل کرده باشند.
زیرا چه بسا که خوب نشنود یا نبیند ولی قادر به ابراز آن نباشد و والدین آن را عامل اختلال گفتاری وی بدانند.نارسایی در شنوایی و بینایی موجب میشود که والدین کودک را غیرمطیع و نا فرمان بخوانند.در حالی که او از نارسایی سمعی و بصری رنج میبرد.
مطابق یک بررسی 30% از کودکان دوساله یا زیر دو سال از اختلالهای گوش میانی و 20% از نارسایی چشم رنج میبرند که باید توسط پزشک شناسایی و معالجه شوند.
بعضی از مادران تحمل و شکیبایی شان در برابر حرکات کودک کم است و میگویند :”بگذار تا پدرت بیاید بهش خواهم گفت” یا به محض اینکه پدر وارد خانه میشود زبان گلایه را میگشایند.چنین مادرانی از نقش اصلی خود غافل هستند و اگر با شوهر اختلاف داشته باشند ، متاسفانه شوهر از گله ی مادر به جای اینکه توجه تربیتی داشته باشد اظهار خرسندی هم دارد. در حالیکه در برابر گله های مادر وظیفه ی پدر می باشد که کودک را متوجه اطاعت از مادر و قبول دستورات او بنماید و در تربیت فرزند اختلافها را کنار بزنند تا فرزندی شایسته تربیت کنند.

شما جنب و جوش کودکان را چطور می بینید؟ تجربه و دیدگاه خود را با ما از طریق بخش نظرات در پایین همین صفحه به اشتراک بگذارید:

مطلب مرتبط: آیا پر جنب و جوش بودن کودک یک امتیاز است؟!

منبع: www.koodakonline.com