به قولی: “ادب خرجی ندارد ولی همه چیز را می خرد”. همه ما به اهمیت این عبارت واقفیم اما این موضوع هنوز برای فرزند مان مفهومی غیر انتزاعی و ذهنی دارد در صورتیکه می دانیم سلام کردن، تشکر کردن و خداحافظی کردن رفتاری اصولی است نه انتخابی. اگر با این نظر موافق هستید به خواندن مقاله ادامه دهید اگر هم موافق نیستید باز هم به خواندن آن ادامه دهید شاید با جنبه هایی از آن موافق باشید و برایتان جالب باشد.
امروزه والدین افسوس ادب و احترامی را می خورند که به سرعت در حال کمرنگ شدن است و بسیار پیش می آید به نوجوانان و حتی کودکان می گویند “مثل زمان ما با ادب نیستید”. ناراحت کننده است چون همه می دانیم ادب پایه ارتباط متعادل و خواستنی با دیگران است و باز می دانیم دروازه فرصت ها به روی افرادی باز است که مودب و دوست داشتنی هستند. در نهایت چون همه ی پدر و مادرها خواستار خوشبختی فرزندانشان هستند، باید آموزش ادب و احترام را از وظایف خود بدانند.
مشخص است کودکی که در خانواده ای بزرگ شده که رفتار مودبانه در آن تشویق می شود، در بزرگسالی فردی مودب خواهد بود. بنابراین می توانیم بگوییم اولین جایی که کودک باید ادب را یاد بگیرد در خانه است. بله، رفتار مودبانه چیزی است که آموزش داده می شود و هیچکس یکروزه و با جادو مودب نمی شود. در حقیقت کودکی که به طور طبیعی فقط به خودش توجه دارد نمی فهمد چرا و چه لزومی دارد به دیگری توجه کند حالا آن دیگری چه همبازی اش باشد چه پدر بزرگ یا مادر بزرگ و یا حتی شما بنابراین ممکن است سلام نکردن کودک از نظر خودش ظبیعی باشد! در این حالت جمله “حالا چی می گیم؟” وقتی می خواهیم فرزندمان به کسی سلام کند یا از کسی تشکر کند، معانی بسیاری پیدا می کند.
سلام کردن کودکان خیلی ساده است: در چشمان مخاطب خود نگاه می کنیم یا به او لبخند می زنیم و می گوییم:”سلام”. این “سلام” کوچولو در مهد کودک یا پارک معنی “می خوای با من بازی کنی؟” می دهد. سلام کردن و جواب گفتن به سلام دیگران اجازه رشد به مهارت های اجتماعی متعددی مثل تقسیم کردن، به دیگران گوش دادن و مذاکره کردن را می دهد.
کودکان از زمان نوزادی می توانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند، ابتدا به آن ها لبخند می زنند بعد به تدریج حدود 10 ماهگی هنگام خداحافظی، دست خود را به سوی آن ها دراز می کنند یا آن ها را می بوسند. سپس زبان گفتاری است که جای خود را باز می کند و کودک شروع به گفتن کلماتی مثل: “الو”، “بابا”، “ماما” و کمی بعدتر “خداحافظ”، سلام”، و… می کند. در این دوران گاهی کودک نمی خواهد بعضی از کلمات را بگوید مثل همین “سلام”. شاید به دلیل خجالت یا دلش نمی خواهد، اما بدون فشار و زور همچنان او را تشویق به سلام کردن کنید. حدود 4 سالگی کودک آمادگی فهم این را دارد که برایش توضیح دهید چگونه یک سلام ساده می تواند دوست یا یکی از نزدیکانش را خوشحال کند.
رشد ذهنی جنبه مهمی از رشد است که تواناییهای ذهنی مختلف را تحت تأثیر قرار…
بازی شناختی انواعی از بازیها است که با توجه به ویژگیها وخصوصیاتی که دارند، بسیار…
تب کودک یکی از رایجترین بیماریها در سنین کودکی و خردسالی است. اگر شما هم…
دانستن علت جیغ زدن کودک یکی از دغدغههای اساسی والدین است، زیرا با دانستن علت…
پرخاشگری کودک یکی از اختلالات رفتاری شایع در جامعه است. به عنوان یک دانشجوی روانشناسی…
انتخاب مهد کودک مناسب یکی از دغدغههای اصلی والدین امروزی است. مادر باربد نیز در…
View Comments
لازم است از شما بخاطر نوشتن این مطالب تشکر کنم! من از خواندن مطالب شما لذت می برم و بلاگ شما را بوک مارک کردم تا در جریان جدیدترین مطالب قرار بگیرم ...
ممنون خانم الهه، واقعا صحبت ها شما انرژی داد به ما