فرزند شما هم نمی خواهد به مهد برود؟

گاهی کودکان به طور ناگهانی نمی خواهند به مهد کودک بروند، حتی اگر قبلا  رفتن به مهد را دوست داشته اند. کودکان دیگری هم هستند که در اولین تجربه رفتن به مهد، بدقلقی می کنند. این عدم پذیرش نشان نوعی ناراحتی است و خیلی مهم است تا منبع آن را پیدا کنید و بتوانید آن را رفع کنید. شما در مقام پدر و مادر، شناخت حسی و عمیق از شخصیت فرزند خود دارید که دلیل نپذیرفتن رفتن به مهد کودک را کشف خواهید کرد. بد نیست در ابتدا این سه موضوع را بررسی کنید:

• آیا تغییراتی در مهد ایجاد شده (مربی جدید، شاگرد جدید، ساعت کاری جدید مهد  و …).
• آیا به تازگی تحولات جدیدی در خانواده اتفاق افتاده؟ (تولد نوزاد جدید، تغییر مکان، جدایی، بیماری یا مرگ یکی از نزدیکانو …) مثلا کودکی که والدین او به تازگی از هم جدا شده اند می تواند نگران شود که بعد از پایان ساعات مهد چه کسی به دنبال او خواهد آمد. همچنین ممکن است کودکی که مادرش با نوزاد جدید در خانه مانده بخواهد او هم با مادرش باشد
• از چه زمانی این مقاومت ظهور کرده؟ آیا می توان اتفاق دیگری به جز موارد بالا را در خانواده پیدا کرد؟!

در هر حال چه ناراحتی فرزندتان از موارد بالا باشد یا موارد دیگر، بسیار مهم است به فرزند خود بگویید احساسش را درک می کنید و اینکه برای هر ناراحتی راه حلی وجود دارد. ناراحتی او را حتما به مربی اطلاع دهید. آنها به مدیریت اینگونه موقعیت ها عادت دارند و می توانند کمک زیادی به شما کنند. می توانید با هم راه حلی بر اساس نیازهای فرزندتان پیدا کنید.

من به عنوان والدین چه کاری باید انجام دهم؟

• در نظر داشته باشید وقتی کودکی وارد مهد می شود احساسات مختلفی به او دست می دهد که شناسایی آنها برایش سخت است. با ورود به مهد کودک فرزند شما اولین قدمها را به سمت دنیای بزرگترها برمی دارد و پشت این واقعیت دغدغه هایی پنهان است، دغدغه جدا شدن از مادر و پدر، ملاقات مربی جدید، بزرگسالان جدید، ترس از ناتوانی در یادگیری و انجام کارها به تنهایی.
• اگر روزهای اول رفتن به مهد است، واضح است شما هم از ورود فرزندتان به مهد نگران باشید!  نگران هستید که شاید مربی خود را دوست نداشته باشد، نتواند دوست پیدا کند، کودکان دیگر او را نپذیرند، شکست را تجربه کند و بخصوص احساس ناتوانی از دانستن این واقعیت که فرزندتان کمی از شما جدا می شود تا راه خودش را پیدا کند. همه اینها عادی ست! اما شما باید قوی باشید زیرا فرزند شما این نگرانی ها شما را احساس خواهد کرد.
• وقتی فکر کردید زمان رفتن فرزندتان به مهد است و تصمیم قاطع گرفتید، عقب نشینی به نفع او نیست. پس باید بداند چیز قابل مذاکره ای وجود ندارد حتی اگر نارضایتی شدید نشان می دهد.
• اگر فرزندتان برای اولین بار است که به مهد می رود یا وارد مهد جدیدی می شود، قبل از شروع منظم کلاس ها چندین بار او را در محیط مهد همراهی کنید تا با آنجا آشنا شود و اگر در راه با کودکانی برخورد می کنید که بزودی هم مهدی های او خواهند شد، سعی کنید ارتباط دوستی میان آنها برقرار کنید تا روزی که کلاس ها شروع می شود بتواند چهره های آشنا ببیند.ممکن است روزهای اول نخواهد چیزی بخورد که این عادی است. نگرانی مانع میل به غذا می شود.
• شما هم از تجربه های اولین روزی که وارد مهد یا مدرسه شده اید بگویید. به این ترتیب او می فهمد احساس نگرانی را شما هم تجربه کرده اید و تنها برای او نیست.
• اگر هنگام رفتن به مهد فرزندتان دچار استرس می شود بد نیست مسیر را با هم بدوید یا با قدمهای بزرگ راه بروید تا استرس او آرام شود. البته اگر به سن راه رفتن رسیده است. (درباره راه افتادن کودک اینجا را بخوانید)

مطلب پیشنهادی: 5 نکته برای آنکه بدانید فرزندتان آماده رفتن به مهد است

نقش مربی در پذیرش مهد از سمت کودک

• اگر موردی وجود دارد که مربی باید بداند حتما از همان روزهای اول و را در جریان قرار دهید مثل کمبود تمرکز، مشکل دوست یابی، اختلال رفتاری یا … . زیرا اگر مربی نداند ممکن است در مورد او قضاوت های نادرست کند و اوضاع بدتر شود.

• وقتی فرزندتان نمی خواهد به مهد برو در حقیقت به روش خودش ناراحتی اش را بیان می کند. مثلا می توانید از حرف هایش نیاز به احساس امنیت را متوجه شوید وقتی می گوید فریاد کشیدن و دویدن کودکان دیگر در مهد را دوست ندارد. برایش توضیح دهید لازم نیست نگران باشد چون مربی برای نظارت و مراقبت از کودکان آنجاست.

   نیاز به تنوع و تحرک نیز می تواند عدم پذیرش مهد را توضیح دهد. اگر از نظر فرزند شما مهد کسالت آور است، مربی می تواند به او فرصت هایی برای کشفیات یا فعالیت های دیگر دهد.

• موقعیت های متفاوتی می تواند ارتباط فرزندتان با مربی را تحت تاثیر قرار دهد. اگر برای اولین بار جلوی کودکان دیگر تنبیه شود یا اگر خجالتی ست و مجبور به انجام کاری شود ممکن است دچار تنش شود. یا ممکن است تحت تاثیر صدای بلند و قاطع مربی قرار گیرد  یا دچار استرس برای کسب نتیجه مثبت فعالیت هایش شود.

با علائم بیماری یا نگرانی فرزندمان چه کنیم؟

گاهی کودکی که نمی خواهد به مهد برود علائمی از نگرانی نشان می دهد مثل درد شکم، کج خلقی، عصبانیت، امتناع از لباس پوشیدن  و ناتوانی در پیدا کردن وسایلش. در این موقعیت ها والدین به سختی می توانند تشخیص دهند که آیا فرزندشان بیمار است یا نگران.

عموما، به جز موارد تب و گلو درد ، بهتر است کودک را به مهد ببرید حتی اگر نا آرامی می کند. هر چقدر فرزندتان بدون آنکه بیمار باشد طولانی تر در خانه بماند دوباره راهی کردن او به مهد سخت تر می شود. اگر شما از بردن و گذاشتن  فرزندتان در مهد احساس گناه کنید، ممکن است او نیز نسبت به احساس شما واکنش نشان دهد و نگران شود. بنابراین بسیار اهمیت دارد به او نشان دهید مطمئن هستید روز خوبی در مهد خواهد داشت.

اگر فرزندی نگران دارید به او یاد دهید که باید یاد بگیرد با این حالت که حتما در مراحل مهم زندگیش پیش می آید چگونه رو به رو شود. پشتیبانی بیش از اندازه فقط نگرانی های او در آینده را بیشتر خواهد کرد.

شما چه تجربه ای از مهد رفتن فرزندتان دارید؟ با بی قراری ها و نگرانی هایش چه کردید؟ تجربیات خود را با ما از طریق بخش نظرات پایین همین مقاله به اشتراک بگذارید

مطلب پیشنهادی: قرار است کودک خود را به مهد بفرستید؟ قبل از آن این مقاله را بخوانید

منبع: naitreetgrandir.com/