مرگ عزیزان ، یکی از دردناک ترین تجربه هایی است که بی تردید هر کس در طول زندگی خود با آن روبرو می شود و کودکان نیز به عنوان بی دفاع ترین افراد ، از این قاعده مستثنا نیستند. کودکان داغدار در شرایطی بسیار حساس قرار دارند و باید در رفتار با آنها نهایت دقت را داشته باشیم چون در روز های اول پس از فوت یکی از بستگان ، کودکان بسیار دلگیر خواهند بود و نمی دانند چگونه رفتار کنند و خود را کنترل کنند.اما ما چه می تواینم بکنیم؟!
برایتان پیش آمده که شاهد تغییر خلق و خوی فرزندتان در یک روز از عصبانیت شدید به نوازش باشید. حتما متوجه شده اید کمترین سرخوردگی فرزندتان می تواند تبدیل به صحنه های بزرگی شود که به سختی می دانید چگونه با آن برخورد کنید. در این موقعیت ها می توانید فرزندتان را با فریادی قوی تر از فریاد او آرام کنید اما با این کار مشکل حل نمی شود پس بهتر است به او کمک کنید تا هیجاناتش را مدیریت کند.
کودکی دوره ای از زندگی است که تضاد زیبایی در آن وجود دارد. در این دوره در اندازه ای هستیم که می توانیم پایه های بتنی را بدون آنکه حتی به آن فکر کنیم در زمان کوتاهی بنا کنیم اما همزمان نیز در معرض خطر هستیم اگر اجازه دهیم جراحات عمیق به ما وارد شود، حتی در اولین سالهای زندگی …
گاهی والدین گمان می‌کنند درصورت اطلاع درباره چشم وهم‌چشمی فرزندان می‌توانند از بروز آن جلوگیری کنند.
گرچه پدر و مادرها می‌توانند در تخفیف و اصلاح رفتارهای رقابت آمیز فرزندان خود نقشی داشته باشند ولی باید دانست که بخش اعظم رقابت میان فرزندان را نمی‌توان از میان برداشت، بنابراین وظیفه پدر و مادر این است که رقابت را در محدوده‌ای سالم و منطقی به جریان بیندازند چراکه صاحب‌نظران بر این عقیده‌اند که اینگونه رقابت‌های سالم به کودکان کمک می‌کند تا ضمن کسب اعتماد به نفس بیشتر، بتوانند توانایی خود را برای ادامه دادن و برخورد کردن افزایش دهند
داد زدن در مکان های عمومی و امتناع از دست دادن به بزرگترها، از رفتارهای نامناسبی هستند که کودکان باید از آنها خودداری کنند. به طور طبیعی، هر کودکی ممکن است رفتارهای نادرستی داشته باشد و این وظیفه والدین است که با مهربانی و آموزش کودک خود از وقوع این رفتارها جلوگیری کنند. در ادامه به چند مورد از این شیوه‌های مهم و موثر اشاره می‌کنیم.
شکست بخشی از یادگیری است . کودکان از ورای مشکلات و شکست ها عزت نفس خود را میسازند و بسیار مهم است در این زمینه آنها را تشویق به استقامت کنیم و یادآور شویم شکست مرحله ای از تکامل اوست نه قضاوت درباره ارزش او.
رفتار طبیعی برای کودکان چه رفتاری است؟
رفتار طبیعی کودکان به سن، شخصیت و میزان رشد جسمی و احساسی او بستگی دارد. رفتار کودک اگر با انتظارات خانواده همخوانی نداشته باشد یا از هم گسیخته باشد، توام با مشکل است. رفتار طبیعی یا “خوب” معمولاً با این تعیین می شود که آیا رفتار از نظر اجتماعی، فرهنگی و رشدی مناسب است یا خیر. اینکه بدانید در چه سنی چه توقعی از فرزندتان داشته باشید به شما کمک می کند بفهمید رفتار کودکتان طبیعی است یا خیر.
آیا میدانید که وقتی فرزند دومتان به دنیا می آید، چگونه باید فرزند اولتان را آماده ورود او کنید؟ ابتدا باید دقت داشته باشید که فرزند اولتان نیازمند دنیایی از توجه و علاقه است تا اطمینان پیدا کند که بچه دوم و جدید جایگزین او نخواهد شد. در اینجا به ده شیوه مفید و سودمند اشاره می کنیم که با به کار بستن آنها می توانید به راحتی فرزند اولتان را برای ورود بچه دوم آماده سازید.
“بیش فعالی” چیست
آیا تا به حال عبارت “بیش فعال” را شنیده اید؟!حتما و به تعدد! متاسفانه در محیط های آموزشی عادت شده بی محابا و بدون شناخت درست به بسیاری از کودکان برچسب “بیش‌فعالی” می‌زنند. اکثر کودکان شاد در حالت طبیعی، انرژی فراوانی دارند پس چطور می‌توان یک کودک هیجان‌زده را از کودک بیش‌فعال یا مبتلا به(ADHD) متمایز کرد؟ کار سختی است.
همین چند وقت پیش وقتی مادر علی به او گفت کتاب‌هایش را بردارد، او در جواب گفت: «بی‌خیال!» این جمله پدر و مادر علی را حسابی شوکه کرد زیرا آنها هیچ وقت در خانه به این روش صحبت نمی‌کردند و نمی‌دانستند او از کجا این عبارت را یاد گرفته است. اما علی ۸ ساله خودش می‌داند که این را مدرسه به او آموخته، البته نه معلمان و عوامل مدرسه، بلکه بچه‌های دیگر. فرزند شما هم مانند علی ممکن است از زمانی که وارد مدرسه می‌شود چیزهایی را یاد بگیرد که شما انتظارش را ندارید.
