سلامت و تغذیه

پدوفیل (بچه باز) کیست: چگونه فرزندمان را در مقابل آنهامحافظت کنیم؟

اخبار کودک آزاری. پدوفیل ها تا به امروز کم نبوده. تلنگرهای این چنین محکم و دردناک شاید لازم است، تا بدانیم که خطر بیخ گوشمان است، که هر چه در مورد آموزش مراقبت جنسی و اعضای خصوصی به کودکان حرفی نزنیم، نه تنها از او مراقبت نکرده‌ایم که او را بیشتر در معرض خطر قرار داده‌ایم.

پدوفیلی (بچه بازی) چیست؟

در قدم اول، پدوفیلی را بشناسید و بدانید می‌تواند در بین زنان هم دیده شود. همچنین به آن به چشم یک بیماری مانند بیماری قلبی نگاه کنید که ممکن است در هر فردی پدیدار شود. به عنوان پدر و مادر، همیشه احتمال آن را در ذهن داشته باشید.

پدوفیلی یک اختلال روانی است که مشخصه آن فانتزی یا عمل واقعی درگیر شدن در فعالیت جنسی با کودکان است. به طور کل، افراد پدوفیل فعالیت جنسی با کودکان را یا ترجیح می‌دهند و یا به طور خاص از فعالیت جنسی با کودکان از‌ جنسیت خودشان یا جنسیت دیگر به هیجان جنسی و لذت می‌رسند.

رفتارهای جنسی که یک فرد پدوفیل ممکن است بدان‌ها دست بزند، طیف وسیعی دارد ولی آن‌ها معمولا از استفاده از زور اجتناب می‌کنند تا بتوانند فعالیت‌های خود را ادامه بدهند زیرا اگر مانعی سر راه آن‌ها به وجود بیاید با خشونت و حتی در مواردی برای ساکت نگه داشتن، به قتل کودک پایان خواهد یافت. برخی از پدوفیل‌ها رفتارهای خود را به عریانی یا نمایش اندام جنسی خود به کوکان محدود می‌کنند، و یا در مواردی تنها نوازش کردن یا لخت کردن کودک بدون تماس جنسی با او را انتخاب می‌کنند، در حالی که برخی دیگر کودک را به شرکت در رابطه جنسی و مقاربت تناسلی وادار می‌کنند‌.

پدوفیل ها ممکن است همه جا باشند

اغلب افراد فکر می‌کنند کسی که به کودکان کشش جنسی دارد، ضرورتا از بین مردان است، در حالی که اگر چه اکثریت بزرگی از آن‌ها مرد هستند، اما زنان هم در مواردی می‌توانند کودک را وادار به ارتباط جنسی کنند و آسیبی که به روان کودک وارد می‌آید، به‌‌ همان میزان خواهد بود. به عبارت ساده‌تر، اگرچه ما اغلب خیال می‌کنیم کودکان در کنار زنان قطعا در امان خواهند بود، اما چنین نیست. فرد پدوفیل می‌تواند پیر یا جوان، مرد یا زن باشد.

خبر بد اینکه، برخی از افراد پدوفیل، در حرفه‌ای فعالیت دارند که در آن آموزش و یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و افراد جوان را به عهده دارند، مثلا در بین مربیان، معلم‌ها، پرستاران کودک یا هر شغلی که به واسطه آن بتوانند راحت‌تر به بچه‌ها دسترسی داشته باشند. آن‌ها متاسفانه اغلب مهارت‌های بین فردی خوبی با بچه‌ها دارند و به راحتی می‌توانند اعتماد کودکان را به دست آورند. یا حتی با وعده هایی مثل خرید عروسک ممکن است او را تطمیع کنند.

در موارد بسیار دیگر، پدوفیل‌ها (بچه باز)  با کودکان قربانی خود، رابطه فامیلی و یا حتی ژنتیک دارند. در برخی موارد، پدوفیل‌هایی که کودکان خانواده خود برای آن‌ها جذاب هستند ممکن است کمک خود را به بستگان به عنوان پرستار کودک ارایه دهند. یعنی درست وقتی والدین احساس آسودگی می‌کنند از اینکه خویشاوند مهربان و خوش رفتارشان با کمال علاقه فرزندشان را برای گردش بیرون برده یا قبول زحمت کرده و وقتی آن‌ها مهمانی هستند از فرزندشان درخانه نگهداری می‌کند، فرزند بیچاره مورد تعرض قرار می‌گیرد، تعرضی که اغلب جرات بیان آن را ندارد.

حتی برخی خیال می‌کنند کسی که خودش بچه داشته باشد، پدوفیل نخواهد بود، مگر می‌شود یک پدر یا غیرقابل باور‌تر از آن یک مادر، به بچه دیگری آسیب بزند؟ بله می‌شود! این افراد ممکن است به فرزند خود هم آسیب بزنند، چه برسد به فرزندان دیگری.

*نمونه‌های درددل‌های واقعی قربانیان. برگرفته از کانال دکتر شیری (روانشناس)

در رابطه با پدوفیل ها چند نکته را حتما در ذهن داشته باشید:

۱. همانطور که گفتیم پدوفیلی (بچه باز)  یک اختلال روانی است و خشم و نفرت از افراد پدوفیل، دردی را دوا نخواهد کرد. کسی که فکر کند بیماریش چنین منفور است، به دنبال درمان و کمک نخواهد رفت و در خفا، تمایلات کنترل ناشدنی خود را پیگیری خواهد کرد.

۲. اگرچه نه همه، اما بسیاری از بیماران پدوفیل، خود در کودکی مورد بدرفتاری و سواستفاده جنسی بوده‌اند، بنابرین در مواردی با قربانیانی سروکار داریم که به موقع به داد آن‌ها رسیده نشده و کشتن، اعدام، یا هر بلای دیگری از این قبیل، برخلاف باور بسیاری، درس عبرتی نخواهد شد. فرد پدوفیل (بچه باز)، بیمار است و نمی‌تواند هوشیارانه رفتار خود را به موقع کنترل کند. در آن لحظه به عواقبی چون اعدام فکر نخواهد کرد و ناگهانی و هیجانی ممکن است درگیر اتفاقی شود که برای آن برنامه‌ریزی نکرده بوده است.

۳. بهترین راه برای مقابله با این پدیده، در امان نگه داشتن بچه‌ها است. هرگز، هرگز، کودک خود را با افراد بزرگسال دیگر به طوری تنها نگذارید که نتوانید به او سر بزنید یا از حالش باخبر شوید یا با او حرف بزنید.

۴. رابطه خود را آنقدر با فرزندتان امن و خوب و صمیمی نگه دارید که در این موارد حتما با شما صحبت کند.

۵. اگر فرزندتان اشاره‌ای به چنین موضوعی کرد او را دعوت به سکوت نکنید. حرف‌هایش را بشنوید و بنا را بر این بگذارید که راست می‌گوید.

۶. هر تغییر رفتار در کودک، مثل کم شدن اشتها، اضطراب، بی‌علاقگی به فعالیت‌هایی که قبلا دوست داشت، کابوس، بیقراری، کم‌خوابی و مانند آن را جدی بگیرید.

۷. آموزش حریم خصوصی، اعضای خصوصی بدن و مراقبت جنسی به کودک را به موقع شروع کنید. قرار نیست به او آموزش جنسی یا عشقبازی بدهید یا از لذت رابطه جنسی با او صحبت کنید. قرار است به او بیاموزید که چطور از خودش محافظت کند.

این 4 قانون را برای فرزندتان جهت جلوگیری از کودک آزاری وضع کنید

قانون اول: کودک قبل از اینکه هرگونه تغییری در برنامه‌هایش ایجاد کند، مثلاً بخواهد جایی برود، یا چیزی را از کسی بپذیرد، حتماً آن را با یکی از والدین یا در غیاب آنها با یک فرد قابل اعتماد والدین در میان بگذارد (کودکان در تشخیص افرادی که می‌توانند به آن‌ها اعتماد کنند نیاز به کمک والدین دارند). بچه‌ها باید بدانند که زمانی که والدین‌شان در جریان جایی که آنها هستند و کاری که آنها می‌کنند قرار داشته باشند امنیت بیشتری خواهند داشت.

قانون دوم: کودک به منظور تأمین امنیت بیشتر خود و نیز لذت بیشتر از موقعیت ها، با یک دوست خوب همراه باشد. این دوست می‌تواند والدین، دیگر افراد قابل اعتماد و یا یک بچه بزرگتر باشد.

قانون سوم: بدن کودک متعلق به خود اوست و او این حق را دارد که به هر کسی که بخواهد اعضای حساس بدنش را لمس کند یا کاری بکند که به نظر او اشتباه است “نه” بگوید.  بچه‌ها باید یک حریم خصوصی برای خود تعیین کنند و در برابر هر کسی که بخواهد این حریمها را مورد تعرض قرار دهد مقاومت کنند.

قانون چهارم: اگر زمانی کودک توسط فردی آزار دید، ترسید یا به نحوی احساس ناراحتی در او به وجود آمد، فوراً مسئله را با یک بزرگتر قابل اعتماد در میان بگذارد. همچنین والدین باید با رفتار خود این اعتماد را در کودک ایجاد کنند که او تا زمانی که برای کمک پیش والدین می‌آید دچار دردسر نخواهد شد.

در نهایت توجه داشته باشید که آزار جنسی محدود به فضای واقعی نیست و دنیای گسترده و رنگارنگ اینترنت نیز محل مناسبی برای وقوع این اتفاق است. بسیاری از کودکان ما در حالی (برای کارهای مدرسه یا سرگرمی) از اینترنت استفاده می‌کنند که هنوز درباره مخاطرات کاربری های غیر مجاز آموزش لازم را ندیده‌اند. از این رو وضع قوانینی برای تأمین ایمنی شخصی آنها در این زمینه نیز ضروری به نظر می‌رسد. در هفته های آینده سعی می کنیم درباره این موضوع بیشتر صحبت کنیم.

علاوه بر موارد بالا شما چه نکاتی را درباره کودک آزاری پیشنهاد می کنید؟ آیا تا به حال در اطرافیانتان تجربه ای از کودک آزاری دیده اید؟ تحربیات و نکات خود را از طریق بخش نظرات در پایین همین مطلب با ما به اشتراک بگذارید

منبع: ninisite و www.beytoote.com

گروه آموزش فرفرک

View Comments

  • بچه باز ها از نظر من کثیف ترین موجود روی کره زمین هستن. اینقدر کثیف که حتی معصومیت بچه ها به رحم نمیارتشون

Recent Posts

رشد ذهنی کودک: این رشد مهم را بشناسید

رشد ذهنی جنبه مهمی از رشد است که توانایی‌های ذهنی مختلف را تحت تأثیر قرار…

3 سال ago

بازی شناختی: اهمیت و تاثیر آن بر یادگیری کودکان

بازی شناختی انواعی از بازی‌ها است که با توجه به ویژگی‌ها وخصوصیاتی که دارند، بسیار…

3 سال ago

تب کودک: 10 علت رایج و راه‌های درمان آن

تب کودک یکی از رایج‌ترین بیماری‌ها در سنین کودکی و خردسالی است. اگر شما هم…

3 سال ago

جیغ زدن کودک: دلایل و 6 راهکار برای والدین

دانستن علت جیغ زدن کودک یکی از دغدغه‌های اساسی والدین است، زیرا با دانستن علت…

3 سال ago

پرخاشگری کودکان: با 5 دلیل اصلی آشنا شوید

پرخاشگری کودک یکی از اختلالات رفتاری شایع در جامعه است. به عنوان یک دانشجوی روانشناسی…

3 سال ago

انتخاب مهد کودک: 7 گام برای انتخاب بهترین

انتخاب مهد کودک مناسب یکی از دغدغه‌های اصلی والدین امروزی است. مادر باربد نیز در…

3 سال ago