رفتار طبیعی کودکان به سن، شخصیت و میزان رشد جسمی و احساسی او بستگی دارد. رفتار کودک اگر با انتظارات خانواده همخوانی نداشته باشد یا از هم گسیخته باشد، توام با مشکل است. رفتار طبیعی یا “خوب” معمولاً با این تعیین می شود که آیا رفتار از نظر اجتماعی، فرهنگی و رشدی مناسب است یا خیر. اینکه بدانید در چه سنی چه توقعی از فرزندتان داشته باشید به شما کمک می کند بفهمید رفتار کودکتان طبیعی است یا خیر.
کودکان رفتاری که مورد تشویق و پاداش قرار گیرد را ادامه می دهند و رفتاری که نادیده گرفته شود را کنار می گذارند. ثبات در واکنش به رفتارهای آنها اهمیت بسیار زیادی دارد چون تشویق و تنبیه یک رفتار در زمان های مختلف موجب سردرگمی کودک می شود. اگر فکر می کنید یک رفتار فرزندتان مشکل دار است، سه انتخاب پیش روی شماست:
بهترین راه برای متوقف کردن رفتارهای ناخواسته فرزندتان، نادیده انگاشتن آنهاست. این روش در یک بازه زمانی بسیار خوب عمل می کند. اگر می خواهید آن رفتار بلافاصله متوقف شود، می توانید از روش زمان وقفه استفاده کنید.
مطلب پیشنهادی: با کودکی که عصبانی می شود، می زند و یا گاز می گیرد، چگونه رفتار کنیم؟
از قبل درمورد رفتارهایی که موجب انجام این روش می شود تصمیم بگیرید (معمولاً اوقات تلخی ها، رفتارهای خشونت آمیز یا خطرناک). یک محل خاص انتخاب کنید که مورد علاقه کودک نباشد اما برای او ترسناک هم نباشد، مثل یک صندلی، یک گوشه اتاق یا هر جای دیگر. وقتی خانه نیستید، می توانید داخل ماشین یا یک محل نشستن بعنوان محل وقفه استفاده کنید.
وقتی آن رفتار غیرقابل قبول اتفاق می افتد، به فرزندتان بگویید که آن رفتار قابل قبول و مناسب نیست و به او هشدار دهید که اگر باز آن رفتار را تکرار کند او را در محل وقفه خواهید گذاشت. آرامشتان را حفظ کنید. نباید عصبانی به نظر برسید. اگر فرزندتان رفتار نادرست خود را ادامه داد، به آرامی او را به آن محل ببرید.
درصورت امکان حواستان به مدت زمانی که فرزندتان در آن محل باقی می ماند باشد. برای او زمان بگذارید تا فرزندتان بداند چه زمان از آنجا خلاص می شود. این زمان باید کوتاه باشد (یک دقیقه برای هر سال)، و باید بلافاصله بعد از رسیدن به محل وقفه یا پس از آرام شدن کودک شروع شود. شما باید نزدیک به محل حضور داشته باشید اما با او حرف نزنید. اگر کودک آن محل را ترک کرد، به آرامی او را به آنجا برگردانید و زمان را دوباره شروع کنید. وقتی آن زمان تمام شد، اجازه بدهید کودک آن محل را ترک کند. درمورد آن رفتار بد با او بحث نکنید، به دنبال راهی برای تشویق و تقویت رفتارهای خوب در او باشید.
خیلی از والدین برای جلوگیری از یک رفتار بد از تنبیه بدنی استفاده می کنند. بزرگترین اشکال این روش این است که بااینکه تنبیه آن رفتار بد را برای مدتی متوقف می کند اما به فرزندتان یاد نمی دهد که رفتارش را تغییر دهد. تادیب و تنبیه بدنی فقط به فرزندتان می گوید که باید رفتار خوب را انتخاب کند اما به او یاد نمی دهد که رفتار خوب چیست و احتمال برگشتن او به رفتارهای بد زیاد است. تنبیه بدنی ممکن است موجب ایجاد رفتارهای خشن در کودکان شود. برای تنبیه کودکان بسیار بهتر است که از روش های دیگر استفاده شود.
شما برای تغییر رفتار فرزند خود چه روشی را پبشنهاد می کنید؟ از تنبیه استفاده می کنید یا تشویق؟ یا هر دو؟ تجربه و دیدگاه خود را با ما از طریق بخش نظرات در پایین همین صفحه به اشتراک بگذارید:
مطلب پیشنهادی: با فرزندی که روی خواسته های خود پا فشاری می کند، چگونه رفتار کنیم؟!
رشد ذهنی جنبه مهمی از رشد است که تواناییهای ذهنی مختلف را تحت تأثیر قرار…
بازی شناختی انواعی از بازیها است که با توجه به ویژگیها وخصوصیاتی که دارند، بسیار…
تب کودک یکی از رایجترین بیماریها در سنین کودکی و خردسالی است. اگر شما هم…
دانستن علت جیغ زدن کودک یکی از دغدغههای اساسی والدین است، زیرا با دانستن علت…
پرخاشگری کودک یکی از اختلالات رفتاری شایع در جامعه است. به عنوان یک دانشجوی روانشناسی…
انتخاب مهد کودک مناسب یکی از دغدغههای اصلی والدین امروزی است. مادر باربد نیز در…