جدا شدن از پوشک و تمیزی، جدا از جنبه های مربوط به رشد فیزیکی کودکان، تحت تاثیر رشد ذهنی و اجتماعی آنها نیز هست. نوع برخورد و صبوری اطرافیان به خصوص والدین نیز در این موضوع خیلی اهمیت دارد. گاهی والدین با سماجت و اصرار و بدون در نظر گرفتن شرایط روحی و اجتماعی کودک می خواهند کودک از پوشک جدا شود، غافل از اینکه کودک تحت فشارهای درونی دیگری نیز قرار دارد که اصرار آن ها نه تنها کمکی نمی کند بلکه موجب صدمات عاطفی به آنها در حال و آینده خواهد شد.
برای آنکه فرزندتان بستن پوشک را ترک کند باید ارتباطات سیستم عصبی مغز در بخش کنترل ماهیچه های مربوط به روده و معده تشکیل شوند و قبل از تشکیل این ارتباط، کودک روده و مثانه خود را که دورترین اندام به مغز است، بدون فکر کردن خالی می کند. از طرفی هم کنترل کامل روی این ماهیچه ها به تدریج اتفاق می افتد و به طور میانگین حدود 28 ماهگی کودک فقط هنگام روز می تواند تمیز باشد.
در نظر داشته باشید کودک باید به درجه ای از بلوغ برسد تا بتواند در جهت تمیزی گام بردارد و خود را کنترل کند. منظور از بلوغ نشانه هایی است که می توانید از طریق آن آمادگی فرزند خود را برای جدایی از پوشک تشخیص دهید که معمولا بین 18 تا 24 ماهگی اتفاق میفتد. در ادامه به برخی از این نشانه ها اشاره می کنیم:
گاهی خالی کردن ادرار یا مدفوع روی لگن می تواند ترسناک باشد زیرا مشاهده خروج سریع چیزی که کودک آن را به عنوان بخشی از خودش می پندارد، کمی خشن است. یادمان باشد کودک هنوز نمی داند بدنش چیزهایی که برایش خوب نیست را نگه نمی دارد و آن ها را به طور منظم خالی می کند، مثل ضایعات سطل آشغال آشپزخانه که از چیزهای غیر مفید تشکیل به طور منظم خالی می شود. شما می توانید به همین شکل موضوع را برایش توضیح دهید.
یادگیری تمیز بودن آسان نیست بنابراین با پوشاندن لباس هایی که کودک بتواند به آسانی آن ها را از تن درآورد به فرزندتان کمک کنید بتواند مستقل عمل کند. گاهی فاصله زمانی امن بین لحظه ای که کودک احساس می کند نیاز به دستشویی رفتن دارد و خالی کردن ادرار یا مدفوع به محض رسیدن به توالت کوتاه است! پس وظیفه کودک را با پوشاندن لباس های تنگ و سخت پیچیده نکنید.
وقتی کودک تمایل به استفاده از لگن نشان می دهد با کلمات اطمینان بخش او را تشویق کنید مثل “خیلی خوبه”، “داری کم کم یزرگ میشی” و… . درست است که کودک عملی طبیعی را انجام می دهد اما چرا به عنوان نشانه رسیدن به مرحله ای از رشد، کادوی کوچکی به او اهدا نکنیم، درست مثل زمانی که اولین دندانشان میفتد و خود آن ها در آن نقشی ندارند.
زمانی پیش می آید که فرزند شما می خواهد قبول کند “نیاز رفتن به توالت” جزو نیازهای اساسی است و او باید به توالت برود، اما ترس هایی مثل ترس از سیفون و صدای آن، دستشویی رفتن کودک را وحشتزا می کند. کودک ممکن است فکر کند جایی که یک سیفون پر سروصدا ضایعات بدن او را ناپدید می کند، ممکن است خود او را هم ناپدید کند. والدین باید در این مورد کودک را آگاه و مطمئن کنند که سیفون برای تمیز کردن توالت ها و از بین بردن میکروب هاست نه برای آنکه وقتی کودک در توالت نشسته، او را بگیرد و با خود ببرد. ترس دیگر او ترس از تنها ماندن است. بهتر است والدین ترس های فرزند خود را بشناسند تا بتوانند به از بین بردن آن ها کمک کنند.
حالا فکر می کنید که پرونده ترک پوشک و تمیز شدن بسته شده اما کودک دوباره در شورتش ادرار می کند، چکار کنید؟ آرام باشید، اتفاق پیش می آید. با مشاهده فرزندتان زمان نیاز استفاده از لگن را پیش بینی کنید و به طور منظم نشستن روی لگن را به او پیشنهاد کنید. به یاد داشته باشید حتی وقتی کودک پوشک را ترک کند و تمیز بودن را یاد بگیرد بازهم ممکن است به طور اتفاقی اختیار نگه داشتن خود را از دست بدهد یا گاهی ممکن است آنقدر سرگرم کاری که مشغول انجام آن است باشد که فراموش کند به دستشویی برود، در چنین مواقعی او را سرزنش نکنید و خجالتش ندهید.
تمیز ماندن در شب حدود 3 سالگی اتفاق میفتد. برای کوچولوی شما کنترل ماهیچه های عمل دفع در هنگام خواب سخت تر است، چون باید متوجه هشدارهای مثانه اش باشد، برای انقباض و بستن عضلات پایین روده به اندازه کافی هشیار باشد و اراده بلند شدن برای نشستن روی لگن را داشته باشد. اما به تدریج بزرگتر می شود و ادرار بیشتری را در خود جای می دهد. چرت های کودک در طول روز و پوشک خشک و تمیز او می تواند ارزیابی خوبی باشد برای آنکه کودک دارد خوب پیش می رود. پس در این مورد هم عجله بی عجله!
مهم است به فرزند خود یاد دهید نه نگران آلوده شدن کف زمین یا لگن توالت باشد و نه اختیار خود را در کنترل ادرار از دست بدهد. برای آنکه فرزند دخترتان بتواند مثانه اش را کاملا خالی کند، به او بیاموزید با زانوهای باز روی لگن بنشیند و عضلات لگنی را رها کند.
اگر فرزند پسر دارید به او یاد دهید اندام مربوط به ادرار کردن را به پایین هدایت کند و سعی کند آن را کامل خالی کند. بهتر است بدانید هر 3 ساعت یکبار ادرار کردن از رشد میکروب و عفونت جلوگیری می کند.
بهترین حرکت برای پرهیز از سوزش و عفونت نزد دخترها (که بهتر است هرچه زودتر آن را یاد بگیرند) شستن اندام بعد از ادرار کردن و خشک کردن آن از جلو به عقب است. البته کودک خود به خود تمایل به انجام دادن این حرکت در جهت عکس دارد ولی خشک کردن در جهت مخالف میکروب ها را به سوی جلو حرکت می دهد و می تواند محرک عفونت های ادراری شود.
منبع : http://www.enfant.com
رشد ذهنی جنبه مهمی از رشد است که تواناییهای ذهنی مختلف را تحت تأثیر قرار…
بازی شناختی انواعی از بازیها است که با توجه به ویژگیها وخصوصیاتی که دارند، بسیار…
تب کودک یکی از رایجترین بیماریها در سنین کودکی و خردسالی است. اگر شما هم…
دانستن علت جیغ زدن کودک یکی از دغدغههای اساسی والدین است، زیرا با دانستن علت…
پرخاشگری کودک یکی از اختلالات رفتاری شایع در جامعه است. به عنوان یک دانشجوی روانشناسی…
انتخاب مهد کودک مناسب یکی از دغدغههای اصلی والدین امروزی است. مادر باربد نیز در…